ธรรมะ

เวลาอายุมากขึ้น จะมองเห็นว่าความตายเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น และหากใครมีปัญญาแจ้งชัด ก็จะยิ่งมองเห็นว่าเหตุการณ์ ใดๆทั้งในชีวิตและในโลก ล้วนเหมือนโรงละครโรงใหญ่ที่ทับซ้อนกันหลายมิติ ทั้งมิติระดับโลก ระดับประเทศ ระดับสังคมย่อย ระดับครอบครัว และของตัวเราเอง ในทุกระดับต่างก็มีเหตุผลและการสร้างเงื่อนไข…

ครานี้จะกล่าวถึงเรื่องกรรมบ้าง… เป็นความเข้าใจผิดของคนส่วนมากว่า เมื่อบรรลุธรรมแล้วจะไม่ต้องรับผลกรรม ในความจริงนั้นแม้บรรลุแล้วก็ยังต้องรับผลกรรม ไปจนถึงเศษกรรมที่ยังมาสนองไม่หมด แต่เมื่อละสังขารแล้ว จึงไม่มีกรรมอะไรมาสนองได้อีกแล้ว เพราะหมดสิ้นขันธ์ห้าที่จะต้องมาเป็นเครื่องรองรับกรรม เพราะสิ้นสังขารการปรุงแต่งแล้ว ดังนั้นแม้แต่พระบรมศาสดาผู้ทรงพุทธบารมีสูงส่งยังต้องใช้เศษกรรมที่ทรงเคยกระทำมาแต่อดีต พระอริยสงฆ์หรืออริยบุคคลก็เช่นกัน วันใดวันหนึ่ง กรรมที่เคยกระทำไว้ย่อมส่งผล…

เมื่ออาจารย์ได้อ่านคำ ทำ นายความเสื่อมในพระศาสนาของพระพุทธเจ้า ที่อ่านไปแล้วก็เกิดขนพองสยองเกล้า คือรู้ด้วยญาณสัมผัสว่าจักเกิดเป็นจริงตามนั้น ซึ่งแม้ผู้ไม่มีญาณก็เห็นอยู่แล้วว่าจริงเพียงใด ในคำทำนายที่ถ่ายทอดมามีความว่า เมื่อล่วง 1,000 ปี จะไม่มีพระภิกษุใดบรรลุปฏิสัมภิทาญาณ เมื่อล่วง…

อาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล กรรมส่งผลเป็นสองลักษณะ ลักษณะที่หนึ่งคือ วิถี ลักษณะที่สองคือ เจ้ากรรมนายเวร คือเมื่อเราได้ทำกรรมอะไรเอาไว้ บุคคลที่ถูกเบียดเบียนนั้นก็เท่ากับได้สิทธิ์ในการตามล่าตามล้างจองเวรจองกรรมต่อกัน มีศิษย์หลายคนที่พ่อแม่คือเจ้ากรรมนายเวรของลูกที่ตามมาเกิดด้วยจิตจองเวรและไม่มีอะไรที่จะใกล้ไปกว่าการได้มาเกิดเป็นพ่อแม่ลูกกันห่างกันอีกนิดก็พี่น้องสายเลือดเดียวกัน แล้วก็เป็นสามีภรรยาที่กลายมาเป็นคู่เวรคู่กรรม…

อาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล ในระหว่างการภาวนาครั้งหนึ่ง จิตอาจารย์ได้ลงไปยังคลื่นพลังงานชั้นละเอียดที่เป็นคลื่นสัญญาของกระแสกรรมวิบากที่กำลังพุ่งมาสู่ชีวิต จากนั้นความทรงจำ ที่เคยกระทำกรรมต่อบุคคลอื่นก็ผุดขึ้นมาไม่ขาดสาย แต่ผุดขึ้นมาอย่างบางเบา ต่างจากการเผาลงไปในกองสังขาร หากบุคคลยังมีกองสังขารอยู่ เวลาระลึกถึงกรรมได้จะระลึกได้พร้อมกับการมีอารมณ์ความรู้สึกร่วมด้วย แต่ผู้ที่พ้นจากกิเลสแล้ว เมื่อไม่มีจิตสังขารที่เป็นเชื้อให้ไปเกิดใหม่…

อาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล เคยคิดสงสัยบ้างไหมว่า ในวันที่พระสมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าเมื่อสองพันห้าร้อยกว่าปีก่อน เวลานั้นเราอยู่ที่ไหน ? เป็นมนุษย์ถ้ำ เป็นคนหาบฟืน เป็นพ่อค้า คหบดี หรือ เป็นพราหมณ์…

อาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล ชาวพุทธกับการปฏิบัติธรรมมักหนีกันไม่พ้นเพราะกลัววิบากกรรม กับการภาวนาเพื่อสะสมบุญกุศล แม้ว่าไม่มีใครหนีกรรมได้พ้น แต่การประกอบกุศลกรรมที่มีน้ำหนักเพียงพอก็สามารถช่วยทอนกระแสวิบากให้เบาบางลงได้ หาใช่ว่ากรรมจะหมดไปเสียสิ้น อาจารย์เห็นว่ากรรมนั้นส่งผลสองลักษณะ หนึ่ง ส่งผลตามวิถีวิบาก เราส่งกระแสใดออกไปย่อมได้รับสิ่งนั้นกลับคืน อีกประการคือ…

อาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล การจะกล่าวถึงเรื่องในวงในวิปัสสนา ไม่มีอะไรที่กล่าวแล้วจะเข้าจิตเข้าใจได้เท่าเรื่องของกรรม เพราะเวลาพูดถึงเรื่องจิต ท่านยังสงสัย แต่พูดเรื่องกรรมแล้ว “ชัด” เพราะ ประสบด้วยตัวเอง รู้แจ้งว่าตัวเองประสบกรรมยังไง ศิษย์ภาวนามากเข้า หลายคนได้ระลึกกรรมของตัวเอง ได้เห็นแล้วสังเวช…