“เรียนจบ ทำงาน เก็บเงิน ซื้อบ้าน! ” ใครยังท่องมนต์บทนี้อยู่บ้างครับ ต้องสารภาพตามตรงว่าผมเองก็เคยฝันแบบนั้นแหละ และเอาจริงๆ ตอนนี้ก็ยังคิดแบบนั้นอยู่ ทำงานหนักก็เพื่อเป้าหมาย “บ้านของฉัน” นี่แหละ…แต่พออยู่ในวงการ เศรษฐกิจมา 20 ปี เห็นตัวเลข เห็นเทร็นด์ต่างๆ บอกเลยว่า โลกได้เปลี่ยนไปมากแล้ว จากความเปลี่ยนแปลงทั้งด้านการใช้ชีวิตในสังคมและแรงกดดันทางเศรษฐกิจ
ทุกวันนี้ถามคนปลาย Gen Y ถึง Gen Z ว่าอยากมีบ้าน หม หลายคนบอก “อยากนะ…แต่ไม่จำเป็น หรือ ไม่มีกำลังใน การซื้อ ” โดยเหตุผลที่เป็นเหตุผลหลักคือ เป็นหนี้ 30 ปี กับอิสรภาพที่หายไป ใครจะทนไหว! บ้านหนึ่งหลังในกรุงเทพฯ หรือ จังหวัดใหญ่ๆ ราคาเริ่มต้นก็ปาไป 3-5 ล้านบาทแล้ว ถ้าต้องผ่อนเดือนละ 18,000-25,000 บาทไปยาวๆ 30 ปี สำหรับคน เงินเดือน 3-5 หมื่น แปลว่าเกือบครึ่งนึงของเงินเดือนหายไปกับค่าผ่อนบ้านตั้งแต่ยังไม่ทันได้ใช้ชีวิตเลย และไม่รวมว่าหากต้องมีรถอีกคัน เพราะการเดินทางในเมืองก็ไม่ได้สะดวกสบาย
ทำงานหนักเพื่อผ่อนบ้าน แล้วแทบไม่มีเวลาอยู่บ้าน ” ประโยคนี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น แต่มันคือชีวิตจริงของคนจำนวนมากในยุคนี้ คุณภาพชีวิตที่ดี มันไม่ควรแลกมาด้วยการเป็นทาสหนี้ 30 ปีรึเปล่า? นิยาม “บ้านที่ดี ” มันเปลี่ยนไปแล้วนะคุณ! เมื่อก่อนบ้านคือบ้าน แต่เดี๋ยวนี้ บ้าน มันกลายเป็นอะไรที่ยืดหยุ่นกว่านั้นเยอะ! คนรุ่นใหม่หลายคนให้นิยามใหม่ของ “บ้านที่ดี” ว่า ไม่ต้องใหญ่ แต่ต้องเดินทางสะดวก ไม่ต้องเป็นเจ้าของ แต่ต้องตอบโจทย์ชีวิต ไม่ต้องผูกติด แต่ต้องมีอิสระ
—
ดูเนื้อหาทั้งหมดโดยการสมัครสมาชิก หรือซื้อที่ Shopee
